1 Φεβρουαρίου 2010: Εκδήλωση στην 4η Έκθεση Παιδικού κι Εφηβικού Βιβλίου στη Helexpo για το βιβλίο «Στη Διαπασών».
15 Ιανουαρίου 2010: Εκδήλωση στην «Πολύτροπη Αρμονία» στο Χαϊδάρι για το βιβλίο «Στη Διαπασών».
Λίγα λόγια για την επίσκεψη
Πρώτη φορά επισκέφθηκα λέσχη ανάγνωσης και εννοείται πως δε θα είναι και η τελευταία. Η κυρία Κυριακουλάκη, που με κάλεσε, είχε κάνει πολύ καλή δουλειά με τα παιδιά πάνω «Στη Διαπασών». Είχαν κατεβάσει και γράψει τα τραγούδια σε cd, είχαν ζωγραφίσει ένα βότσαλο με τη μορφή του Θανάση, είχαν συντάξει γράμματα σε όποιο πρόσωπο ήθελαν να απευθυνθούν και να πουν κάτι, μέχρι που είχαν φυτέψει και ένα δεντράκι στην αυλή του σχολείου, δίνοντάς του το όνομα «Θανάσης». Πολύ ωραία και πρωτότυπα όλα αυτά! Και βέβαια διαπίστωσα πως είναι πολύ καλύτερο να δουλεύει κανείς με μια ομάδα 12-15 ατόμων που έχουν διαβάσει το βιβλίο και ενδιαφέρονται να κάνουν συζήτηση, παρά μέσα σε τεράστια αμφιθέατρα, όπου χάνεται το νόημα καμιά φορά. Τους ευχαριστώ και θα ήθελα να ξαναβρεθούμε.
Γράμματα των παιδιών από τη Λέσχη Ανάγνωσης του ιδιωτικού εκπαιδευτηρίου «Πολύτροπη Αρμονία» στο Χαϊδάρι.
Αγαπητή Λουίζα, μου αρέσει πολύ το ενδιαφέρον σου για το Θανάση! Γενικότερα το γεγονός ότι ψάχνεις να βρεις τον πραγματικό εαυτό κάποιου και όχι να κρίνεις μόνο από την εξωτερική εμφάνιση και μόνο από το πώς φαίνεται κάποιος. Μου αρέσει πολύ ο χαρακτήρας σου γιατί πιστεύω ότι έχουμε πολλά κοινά. Θα ήθελα όμως να επιμείνεις περισσότερο με τον Θανάση!! Λόγω του ότι ξέρεις τους προβληματισμούς του! Θα μου άρεσε πολύ να ακούσω την άποψή σου...! Με αγάπη, Νίνα/Sandy
Βαγγέλη, στο εξώφυλλο της κάρτας μου προσπαθώ να απεικονίσω τη βία που υπέστη ο Θανάσης από τον πατριό του λόγω της δικής σου «επιπολαιότητας». Μπορεί να ήσουν μικρός κι ανίκανος να αναλάβεις τις υποχρεώσεις που μπορεί να έχει ένα παιδί, παρ’όλα αυτά όμως ποτέ δεν μπήκες στη διαδικασία να αναζητήσεις το γιο σου, να δεις πού ζει, πώς ζει. Ο σκοπός που σου γράφω είναι για να σε κάνω να συνειδητοποιήσεις τις επιπτώσεις αυτής σου της πράξης. Είμαι ένα κορίτσι 16 χρονών και προσπαθώ να εκφράσω τη θλίψη μου για τις ανόητες, ανώριμες πράξεις των μεγαλυτέρων. Για να μην γίνομαι κουραστική θέλω να σου πω ότι στο θανάση και στη συμπεριφορά του απεικονίζεται η «κατάντια» της πλειοψηφίας της νέας γενιάς λόγω αυτής της συμπεριφοράς των ασυνείδητων γονιών. Τέλος θα ήθελα να σε κάνω να ευαισθητοποιηθείς με το θέμα του Θανάση και να προσπαθήσεις να του προσφέρεις την αγάπη που δεν εισέπραξε ποτέ μέχρι τώρα, λόγω των βάρβαρων γονιών του! Επίσης θα ήθελα να σου πω και το λόγο που επέλεξα το συγκεκριμένο χρώμα για να γράψω την κάρτα μου. Ο λόγος είναι το γεγονός ότι θέλω να εκφράσω τη στενοχώρια μου για την τύχη του Θανάση και καθώς δεν μου έβγαινε να εκφράσω κάποια πράγματα για σένα μέσα σε ένα πιο ζωντανό χρώμα! Θανάση, σου εύχομαι να βρεις επιτέλους τον πραγματικό σου εαυτό... Κράτα κοντά σου τους ανθρώπους που σε νοιάζονται και σε αγαπούν... Κάποια μέρα θα καταλάβεις ποιοι είναι οι πραγματικοί σου φίλοι, τότε που θα μπορείς να χαμογελάς και θα συνειδητοποιήσεις πως η ζωή δεν είναι τόσο άσχημα...
«Ένα δώρο σε μια όμορφη γυναίκα, που’ χει κάνει το πιο ωραίο παιδί, της χαρίζω κι αν δακρύζω δε μ’ αρέσει, είναι πολύ... η αγάπη που’ χει δώσει... μα τα’ ωραίο της παιδί δεν θα την προδώσει, πριν παλαβώσει θα της πει σ’ αγαπώ, κι αυτή θα το φιλήσει και θα πει... Το γλυκό μου το παιδί.» Τι τραβά η καημένη Ελληνίδα μάνα! Η μάνα είναι ΠΑΝΤΑ ο ήλιος στη ζωή των παιδιών της... παίζει ρόλο πολύτιμο όπως ο ήλιος στην ανάπτυξη και εξέλιξη των λουλουδιών!!!
Θανασάκη, είσαι πολύ γλυκό παιδί, αλλά βρε αγοράκι μου... Πολλή επιθετικότητα βρε! Χαλάρωσε λίγο και άφησε τους άλλους να σε αποδεχτούν όπως είσαι. Φιλάκια!
Κυρία Ελευθερία, χάρηκα που σας γνώρισα! Σας ευχαριστώ για τη συντροφιά σας!
Προσωπικά το βιβλίο σας μου φάνηκε ευχάριστο κι ευανάγνωστο. Έθιγε θέματα της πραγματικότητας των νέων στην εφηβεία κι εύκολα ένας νέος όπως εγώ μπορούσε να νιώσει τι θέλατε να περάσετε. Από τους χαρακτήρες συμπάθησα αρκετά το Θανάση σαν άνθρωπο, προσωπικότητα. Ελπίζω να συνεχίζετε την καλή δουλειά όσο μπορείτε περισσότερο.
Λίγα λόγια για την επίσκεψη
Τρίτη και… καλύτερη. Μετά από δυο ματαιώσεις λόγω καταλήψεων, πραγματοποιήθηκε τελικά η επίσκεψή μου στο 1ο Γυμνάσιο Βόλου. Με είχε καλέσει η φίλη μου Μένια Συρούκη, υπεύθυνη της σχολικής βιβλιοθήκης, το πρόγραμμα ήταν πλήρες (δηλαδή ξεθεώθηκα…) από τις 8:00 μέχρι τις 13:30, αλλά το χάρηκα ιδιαιτέρως. Οι ώρες πέρασαν εξαιρετικά γρήγορα και εύκολα, κάτι τα παιδιά, κάτι η Μένια, κάτι ο Βόλος, πιστεύω ότι σε όλους μας έμεινε κάτι και το ευχαριστηθήκαμε. Θα ήθελα να ξαναπάω, αυτή τη φορά όμως… με την πρώτη!
Φωτογραφίες από την επίσκεψή μου στο 1ο Γυμνάσιο Βόλου.
8 Μαρτίου 2010: Παρουσίαση του βιβλίου «Χνότα στο Τζάμι» στο ιδιωτικό σχολείο «Πετράκη-Βαλσαμίδου» στον Πειραιά.
Λίγα λόγια για την επίσκεψη
Αυτή η επίσκεψη είχε μια πολύ πρωτότυπη αφετηρία: Ένας μαθητής της Β’ Γυμνασίου, ο Αλέξανδρος, με προσκάλεσε στο σχολείο του… μέσω facebook. Ανέλαβε δηλαδή και με βρήκε, και παίρνοντας το θάρρος (μπράβο του!) επικοινώνησε μαζί μου, για να πάω να παρουσιάσω τα «Χνότα στο Τζάμι» στο σχολείο του. Πράγμα που έκανα, αφού κανόνισα τις λεπτομέρειες με την αρμόδια φιλόλογο, κυρία Μπαϊράμογλου. Η αλήθεια είναι πως δεν περίμενα τέτοια ευφάνταστη προετοιμασία: Από ένα μικρό θεατρικό σκετσάκι, μέχρι κολλάζ εικόνων εμπνευσμένων από το βιβλίο, μακέτα με τα κτίρια της πόλης, περιλήψεις, κλπ, κλπ. Και τα παιδιά να κάθονται Παναγίτσες! Μιλάμε για αφύσικη ησυχία. Μέχρι που η καθηγήτρια με διαβεβαίωσε πως οι τάξεις είναι εξαιρετικά φασαριόζικες, μόνο όταν έκαναν το βιβλίο ηρεμούσαν και τηρούσαν θρησκευτική ευλάβεια. Ε, μετά από όλα αυτά πώς να μη συγκινηθεί κανείς;
15 Απριλίου 2010: Στο 1ο Γυμνάσιο Κω, παρουσίαση του βιβλίου «Στη Διαπασών».
Λίγα λόγια για την επίσκεψη
Η Κως φαίνεται με προτιμά (όπως και η Ρόδος), αλλά κι εγώ τα αγαπώ πολύ αυτά τα νησιά. Μετά από συνεννόηση με τις καθηγήτριες Παναγιώτα Κεφαλά και Ελένη Κρικέλη, τις οποίες κι ευχαριστώ πολύ, επισκέφτηκα το Γυμνάσιο, και συγκεκριμένα τη Λέσχη Ανάγνωσης του σχολείου. Εκεί τα παιδιά έχουν κάνει φοβερή δουλειά, με την καθοδήγηση των καθηγητριών τους. Και δε μιλώ μόνο για τα βιβλία «Στη Διαπασών» και «Χνότα στο Τζάμι» που είχαν διαβάσει, αλλά και για το φοβερό blog www.anamesastoustoixous.blogspot.com που έχουν στήσει κι ενημερώνουν ανελλιπώς. Περιττό να πω πόσο ευχαριστήθηκα την επίσκεψη. Ένας μαθητής Α’ Γυμνασίου, ορμώμενος από τα «Χνότα στο Τζάμι», μου έκανε και την εξής πρωτότυπη ερώτηση, αν πιστεύω πως τα παιδιά είναι ικανά να κάνουν μια επανάσταση μόνα τους. Ωραίες ερωτήσεις για ωραία κουβέντα. Τους ευχαριστώ όλους, μακάρι να ξαναπάω.
Εντυπώσεις των παιδιών του 1ου Γυμνασίου Κω από το blog τους: http://anamesastoustoixous.blogspot.com
Ο συγγραφέας Βασίλης Παπαθεοδώρου στο σχολείο μας
Πέμπτη, 15 Απριλίου 2010
Για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά το σχολείο μας συμμετέχει στο πρόγραμμα του ΕΚΕΒΙ "Συγγραφείς και εικονογράφοι στα σχολεία". Φέτος καλεσμένος μας ήταν ο συγγραφέας Βασίλης Παπαθεοδώρου και με τη Λέσχη Ανάγνωσης του σχολείου καθώς και με μαθητές της Α και Β Γυμνασίου διαβάσαμε τα βιβλία του "Στη διαπασών" και το "Χνότα στο τζάμι". Ο κ. Παπαθεοδώρου απάντησε σε ερωτήματα των παιδιών σχετικά με τα βιβλία του, αλλά μας μίλησε και για πολλά άλλα (το έργο του συγγραφέα, την άποψη του για τις σχέσεις καθηγητών - μαθητών, τη φιλία κ.α.). Προς το παρόν θα αναρτήσουμε τα σχόλια των μαθητών που παραβρέθηκαν στη συνάντηση, ενώ θα ακολουθήσει επόμενη ανάρτηση, με εκτενή παρουσίαση των απόψεων του συγγραφέα. «Η συνάντηση μας με τον κ. Παπαθεοδώρου μου άρεσε πολύ, γιατί ο κ. Βασίλης ήταν αστείος και μιλούσε με τη γλώσσα την οποία χρησιμοποιούμε καθημερινά και μεις τα παιδιά. Επίσης ήταν αυθόρμητος. Πιο πολύ όμως μου άρεσε που συζήτησα το βιβλίο, που διάβασα, με το συγγραφέα που το έγραψε.»
«Καταρχάς τον κ. Παπαθεοδώρου τον περίμενα πολύ διαφορετικό - πιο σοβαρό θα έλεγα. Μου άρεσε πολύ αυτή η συνάντηση γιατί ήταν πολύ αστείος και γιατί τα έλεγε "χύμα". Πιο πολύ όμως μου άρεσε που μιλάει, όπως μιλάμε εμείς τα παιδιά σήμερα. Θα ήθελα πολύ να είχαμε περισσότερη ώρα να κουβεντιάσουμε μαζί του και αν μου δινόταν η ευκαιρία θα ήθελα να τον ξαναέβλεπα.»
«Στη συνάντηση με τον κ. Παπαθεοδώρου περάσαμε καταπληκτικά. Ο κ. Παπαθεοδώρου - αν και σε κάθε ερώτηση που του κάναμε έλεγε πάρα πολλά πράγματα και μερικές φορές, κατά τη γνώμη μου, έβγαινε από το θέμα - τα έλεγε πολύ ωραία, ήταν αστείος και μιλούσε αυθόρμητα. Ήταν πολύ πρόσχαρος και θέλαμε να τον ακούμε.»
«Στον κ. Παπαθεοδώρου μου άρεσε ότι είχε αυθορμητισμό, μιλούσε σαν παιδί, ήταν απλός στον χαρακτήρα του και είχε δυναμισμό. Αυτό τον αυθορμητισμό και τον δυναμισμό τον έδειξε και στα βιβλία του, τα οποία μου άρεσαν πάρα πολύ. Τα "Χνότα στο τζάμι" και "Στη διαπασών", ήταν διαφορετικά αλλά και τα δύο φανταστικά. Πιστεύω πως ο κ. Παπαθεοδώρου είναι ένας καταπληκτικός συγγραφέας.»
«Μου άρεσε που ο συγγραφέας μιλούσε αυθόρμητα και με πολύ απλό λεξιλόγιο σαν να ήταν παιδί.»
«Ο κ. Παπαθεοδώρου μου άρεσε γιατί ήταν ένας άνθρωπος με χιούμορ, ένας άνθρωπος απλός, πιο κοντά στην ηλικία μας. Απλά μιλούσε πολύ , πιο πολύ και από μας, αλλά σε γενικές γραμμές η συνάντηση ήταν ενδιαφέρουσα.»
«Την Πέμπτη ήρθε στο σχολείο μας ο Βασίλης Παπαθεοδώρου. Μας μίλησε για τα βιβλία του και γενικά για ό,τι τον ρωτήσαμε με πολύ πολύ χιούμορ και καλή διάθεση. Γελάσαμε πάρα πολύ μαζί του. Επίσης εγώ συμφωνούσα απόλυτα με τις απόψεις του αλλά - γιατί σε όλα τα καλά υπάρχει και ένα αλλά - ήταν "γαύρος". Κρίμα, κρίμα!!»
«Η συνάντηση με τον κ. Παπαθεοδώρου μου άρεσε πάρα πολύ και ήταν αρκετά ενδιαφέρουσα. Ο συγγραφέας είχε αρκετό χιούμορ, πράγμα που με εντυπωσίασε, γιατί τον έκανε να μην είναι ένας συνηθισμένος συγγραφέας.»
«Ο κ.Παπαθεοδώρου ήταν πολύ εκφραστικός, πιστεύω ότι το ταλέντο του είναι μοναδικό και πρέπει να συνεχίσει να γράφει πολλά βιβλία. Παρόλο που μιλάει πολύ, εκφράζεται μέσα από τα βιβλία του. Είμαι πολύ ικανοποιημένη από τη συνάντηση.»
«Στη χτεσινή συζήτηση με τον κ. Παπαθεοδώρου μου άρεσε που μας μίλησε για τα βιβλία του. Βέβαια μιλούσε πολύ και δεν προλάβαμε να τον ρωτήσουμε όλες τις ερωτήσεις που είχαμε ετοιμάσει, αλλά δεν πειράζει, και πάλι περάσαμε τέλεια. Μάθαμε πολλά πράγματα για τον συγγραφέα και αποκτήσαμε εμπειρίες. Ήταν μια τέλεια μέρα που δεν θα την ξεχάσω!»
«Χτες γνώρισα τον κ. Παπαθεοδώρου, έναν εξαίρετο συγγραφέα. Ήταν μια υπέροχη εμπειρία, που κανείς δεν έπρεπε να χάσει. Μου έκανε εντύπωση η απλότητα του, γιατί είχα διαμορφώσει μια διαφορετική εικόνα στο μυαλό μου. Ήταν πολύ καλός αλλά πολυλογάς. Φαινόταν ότι αγαπούσε τη συγγραφή.»
«Ο κ. Παπαθεοδώρου ήταν ένας χαρούμενος άνθρωπος και χάρηκα που είχα αυτή την εμπειρία να τον γνωρίσω. Το αγαπημένο μου σημείο από τη συνάντηση ήταν όταν παρομοίασε τη φιλία με ένα τοίχο!»
«Ο κ. Παπαθεοδώρου μας έβγαλε από τη δύσκολη θέση με το ευχάριστο χαμόγελό του και την άνεση του. Απάντησε στις ερωτήσεις μας με χιούμορ και σε όλους έκανε εντύπωση η παρομοίωση της φιλίας με τον τοίχο.»
«Ο κ. Παπαθεοδώρου μου φάνηκε πολύ ανοιχτός και με πολλή όρεξη για συζήτηση. Με κάλυψε απόλυτα στις ερωτήσεις που του έκανα και σίγουρα έχω κρατήσει κάποια πράγματα που είπε και με τα οποία συμφωνώ απόλυτα. Επίσης μου άρεσε που δεν ήταν απόλυτος στις απόψεις του και δεχόταν και διαφορετικές απόψεις. Αυτό που θα ήθελα να τον συμβουλεύσω είναι να αλλάξει φωτογράφο! Προσωπικά θα ήθελα να τον ξανασυναντήσω.»
«Ο κ. Παπαθεοδώρου όπως φάνηκε είναι ένα πολύ χαρούμενο άτομο και η συζήτηση μαζί του δε θέλεις να τελειώσει. Μου άρεσαν οι απόψεις του για τη ζωή και κατάλαβα ότι οι συγγραφείς δεν είναι βαρετά άτομα. Θα ήθελα να τον ξανασυναντήσω στο μέλλον.»
«Η συνάντηση με τον κ.Παπαθεοδώρου ήταν μια ξεχωριστή εμπειρία. Όπως μας είπε και ο ίδιος μάθαμε και μεις από κείνον αλλά και εκείνος από εμάς. Γνωρίσαμε και μάθαμε πως σκέφτεται και πως εκφράζεται ένας συγγραφέας. Λύσαμε όλες τις απορίες μας σχετικά με τα δυο του βιβλία, το "Χνότα στο τζάμι" και "Στη διαπασών". Ήταν κάτι ξεχωριστό. Μιλούσε με όση περισσότερη σαφήνεια μπορούσε και με πολύ απλά λόγια. Θα ήθελα να τον συναντήσουμε ξανά.»
«Χάρηκα που είχα την ευκαιρία να συναντήσω τον κ. Βασίλη Παπαθεοδώρου και να συζητήσω μαζί του. Μου άρεσε που άκουγε και τις δικές μας απόψεις και πως δεν ήρθε για να μας "διδάξει". Ακόμα πάνω απ' όλα μου άρεσε το ότι ήταν Ολυμπιακός! Θα χαιρόμουν να τον ξανασυναντήσω.»
«Η συνάντηση με τον κ. Παπαθεοδώρου ήταν ευχάριστη και αστεία. Άκουσα πολλές διαφορετικές απόψεις σχετικά με τα δύο βιβλία και τώρα κατάλαβα το νόημα του κάθε βιβλίου. Επίσης προσπάθησε να κάνει την συνάντηση πιο ευχάριστη για μας κάνοντας αστεία και μιλώντας στη γλώσσα μας.»
«Η συνάντηση μας με τον κ.Παπαθεοδώρου ήταν πολύ ευχάριστη. Είχε έναν τόνο παιχνιδιού, πολύ γέλιο και χρήσιμες συμβουλές (αν και είμαι σίγουρη πως μας τις έδωσε χωρίς να το καταλάβει).Εγώ πίστευα πως ο κ. Παπαθεοδώρου θα ήταν ένας σοβαρός κύριος και λίγο αυστηρός (μάλλον φταίει και η φωτογραφία στα βιβλία του)- αλλά έκανα λάθος. Ήταν ακριβώς το αντίθετο. Γελαστός και με ομιλία και χιούμορ που θύμιζε την ηλικία μας.»
«Στη χτεσινή συνάντηση με τον κ. Παπαθεοδώρου πέρασα πολύ ωραία και κράτησα πολλά πράγματα από τη συζήτηση μας. Είχε ενδιαφέρουσες απόψεις σχετικά με το βιβλίο αλλά και με τον τρόπο που βλέπει κάποια πράγματα. Είναι ένας πολύ φιλικός άνθρωπος, κοντά στο έφηβο αναγνώστη. Θα μου άρεσε να κάνει άλλη μια επίσκεψη στο νησί μας!!»
μου άρεσε ο τρόπος που απαντούσε στις ερωτήσεις των παιδιών. Επίσης εκπληκτική ήταν η γνώμη του για τη φιλία. Συγκεκριμένα τόνισε ότι ο φίλος/η είναι σαν έναν τοίχο. Στηρίζεσαι πάνω του και σε προστατεύει. Το μόνο κακό που είχε (πολύ κακό για την ακρίβεια) είναι ότι ήταν "γαυράκι"!»
«Η πρόσφατη συνάντηση μας με τον συγγραφέα κ. Παπαθεοδώρου θα χαρακτηριζόταν πολύ ενδιαφέρουσα. Μιλήσαμε για διάφορα επίκαιρα θέματα και μας έδωσε πληροφορίες για τα βιβλία του. Αυτό που μας άρεσε περισσότερο ήταν ότι μιλούσε με έναν τρόπο που κέρδιζε το ενδιαφέρον. Επίσης δεν υπήρχαν στιγμές αμηχανίας που κανένας δεν μιλούσε, γιατί εκείνος ήταν αρκετά ομιλητικός, όπως είπε και ο ίδιος(!) και γέμιζε ευχάριστα τα κενά. Κάτι άλλο που μας άρεσε ήταν η ζωντάνια και ο αυθορμητισμός με τον οποίο εκφραζόταν!»
Ο Βασίλης Παπαθεοδώρου στο σχολείο μας (μέρος δεύτερον και σημαντικότερον!)
Πέμπτη, 29 Απριλίου 2010
Όπως είχατε δει και σε προηγούμενη ανάρτηση ο συγγραφέας Βασίλης Παπθεοδώρου επισκέφτηκε το σχολείο μας και μίλησε στα παιδιά. Σήμερα σας παρουσιάζουμε απομαγνητοφωνημένες τις απόψεις του, μιας και μας μίλησε για πολλά και ενδιαφέροντα ζητήματα.
Γράφω γιατί...
Είναι ανθρώπινο αν κάποιος πει ότι γράφει για να βγάλει λεφτά, γιατί είναι μια τίμια απάντηση. Αλλά για μένα πρέπει ο κάθε συγγραφέας να ισορροπεί όλες αυτές τις συνιστώσες δηλ. ότι δεν γράφει μόνο για να βγάλει λεφτά, ούτε γιατί έχει την ανάγκη να εκφραστεί, ούτε μόνο από ματαιοδοξία αλλά και ούτε για να είναι ο σούπερ συγγραφέας. Κάπου δηλ. να ισορροπήσει την αρχική του σκέψη με το τελικό αποτέλεσμα.
Εγώ δεν ξέρω γιατί γράφω. Μάλλον γράφω για όλους αυτούς τους λόγους – σε μεγαλύτερο ή μικρότερο ποσοστό εννοείται. Βασικά είμαι ευχαριστημένος με τον εαυτό μου, άσχετα με το τι πιστεύουν οι άλλοι. Μου προσφέρει μεγάλη ικανοποίηση να είμαι ευχαριστημένος με κάτι που έκανα εγώ. Βρήκα μια χρησιμότητα για τον εαυτό μου. Μ αρέσει αυτό που κάνω. Ο άλλος λόγος είναι ότι δεν πειράζει αν δεν αρέσει αυτό που κάνω στο 99,9%, αρκεί να αρέσει σε έναν μόνο, να του μείνει κάτι καλό. Ο συγγραφέας όπως και ο καθηγητής στοχεύουν στο σύνολο αλλά στοχεύουν και στον έναν.
Γιατί γράφω για νέους...
Πρώτον γιατί αισθάνομαι ανεπαρκής να γράψω για μεγαλύτερους, δεν μπορώ. Δεύτερον γράφοντας γι’ αυτή την ηλικία – Γυμνάσιο και Λύκειο – πιστεύω ότι κερδίζω χαμένη εφηβεία. Τρίτον γιατί το να γράφεις για νέους είναι και λίγο συνήθεια. Γιατί μπαίνεις σ’ αυτό τον τρόπο σκέψης και μετά ίσως να μην το ρισκάρεις και πολύ να ασχοληθείς με κάτι άλλο.
Χρήση του λεξιλογίου των νέων
Η χρήση αυτού του λεξιλογίου δεν μου ήταν τόσο ξένη. Ίσως ήταν το πιο εύκολο, γιατί το χρησιμοποιώ αυτό το λεξιλόγιο. Δεν μου είναι άγνωστο.
Ο ρόλος των εφήβων στα βιβλία μου
Δεν μου αρέσει στα βιβλία να θεοποιούνται, να ηρωοποιούνται ή να θυματοποιούνται οι έφηβοι. Θα κάνει και ό έφηβος την ανοησία του και αυτό θα γραφτεί στο βιβλίο. Δεν θα κάνουν ανοησίες μόνο οι γονείς ή οι καθηγητές ή η ρημάδα η κοινωνία και ο έφηβος θα τη γλιτώσει. Στα βιβλία μου ο ήρωας κάνει τις ανοησίες του και τις πληρώνει. Ο κάθε έφηβος έχει την ευθύνη των πράξεων του και δεν μπορεί να τις φορτώσει σε άλλον. Αν υπάρχει κάποιο μήνυμα στα βιβλία μου, αυτό είναι ότι πρέπει ο άνθρωπος να δρα και να υφίσταται τις συνέπειες των πράξεων του, ανεξαρτήτως ηλικίας.
Ο καθένας έχει καλά και κακά στοιχεία και είναι επιλογή του ποια θα δείξει.
Στο σχολείο υπάρχει το bulling δηλ. το κακοπροαίρετο πείραγμα (π.χ. σε τραβάω με το κινητό και το δείχνω παντού).
Τα σημερινά παιδιά είναι τα πιο καλά πληροφορημένα αλλά παράλληλα και τα πιο αμόρφωτα - σύμφωνα με τη δική μου γνώμη, αλλά και σύμφωνα με κάποιους άλλους.
Το βιβλίο στη ζωή μας
Πολλοί υποστηρίζουν ότι το βιβλίο είναι αποκλειστικά κοριτσίστικο άθλημα, ότι είναι ελιτίστικο δηλ. είναι μόνο για σπασίκλες. Το βιβλίο τουλάχιστον τα αγόρια το αποφεύγουν. Τελικά κανείς δεν ασχολείται με το βιβλίο, αλλά όλοι ασχολούνται με το facebook.
Από το βιβλίο δεν δημιουργείται κανένας εθισμός, αλλά κι αν δημιουργηθεί θα είναι ένας ευχάριστος εθισμός, χρήσιμος εθισμός.
Υπάρχουν πολλά καλά βιβλία που αξίζει να τα προσέξετε, γιατί μαθαίνοντας να διαβάζετε ξεχωρίζετε το καλό βιβλίο.
Η γνώμη μου για τη μουσική
Με τη μουσική μπορείς να βρεις τη γιατρειά σου. Δεν είναι καλή μουσική αποκλειστικά η κλασσική μουσική. Καλή μουσική είναι και η death metal από τη στιγμή που προσφέρει κάτι στον άλλο. Κακή μουσική για μένα, γιατί δεν προσφέρει τίποτα είναι τα σκυλάδικα, γιατί όποιος ακούει σκυλάδικα, μένει στα σκυλάδικα. Δεν κάνει ένα βήμα παραπάνω και μένει εκεί πνευματικά στάσιμος. Ότι άλλο είδος μουσικής κι αν ακούς, θα κάνεις ένα βήμα κι αυτό το βήμα είναι πρόοδος. Για μένα είναι ότι αυτές οι εκπομπές στην τηλεόραση. Μένεις εκεί. Το καλό βέβαια είναι να είσαι ευχαριστημένος με τον εαυτό σου. Μείνε εκεί αλλά να τα έχεις καλά με τον εαυτό σου, να μην κατηγορείς μετά τους άλλους.
Διάφορα...
Είμαστε γενιές που τους έχουν δοθεί τα πάντα και δεν έχουν κάνει τίποτα. Σε αντίθεση με τις γενιές των πατεράδων και των παππούδων μας που δεν τους είχε δοθεί τίποτα αλλά έκαναν τα πάντα. Το αν θα κάνει λοιπόν κάποιος κάτι περισσότερο για τον εαυτό του π.χ. σε επίπεδο πνευματικό είναι υπεύθυνος ο ίδιος.
Οι διακρίσεις στο σχολείο δε πρέπει να αφορούν τους μαθητές, γιατί όταν είναι υπέρ μας και εις βάρος των άλλων μαθητών, δεν μας ενοχλούν. Μας πειράζει μόνο όταν συμβαίνει το αντίθετο.
Ρατσισμός
Ο ρατσισμός είναι έμφυτο στοιχείο του ανθρώπου, διότι του καλύπτει τις ανασφάλειες. Δεν έχει που να ξεσπάσει και ξεσπάει στους άλλους. Το ζήτημα είναι να συμφιλιωθούμε με την ιδέα ότι όλοι ενδόμυχα είμαστε ρατσιστές, για να καταφέρουμε να το ελέγξουμε και να το αλλάξουμε), για να δοθεί και ένα μήνυμα μη εφησυχασμού.
Φιλία είναι...
Ο φίλος είναι ένας τοίχος στον οποίο ακουμπάμε, μας προσφέρει τη σκιά του όταν τη χρειαζόμαστε, μας προστατεύει από τη βροχή, μας στηρίζει. Σε αυτό τον τοίχο δεν ακουμπάμε μόνο εμείς, αλλά μπορούν να ακουμπήσουν κι άλλοι άνθρωποι. Εμείς με τη σειρά μας μπορούμε να τον ζωγραφίσουμε, να τον γράψουμε ή να τον σπάσουμε. Τότε όμως ο τοίχος θα πάψει να υπάρχει για μας και εμείς για εκείνον...
Και πάλι ευχαριστούμε τον κ. Παπαθεοδώρου για τη συνάντηση αυτή!
Συγχαρητήρια κ. Παπαθεοδώρου!
Τρίτη, 11 Μαΐου 2010
Χτες το απόγευμα απονεμήθηκαν τα βραβεία του περιοδικού "Διαβάζω" και το βραβείο Λογοτεχνικού Βιβλίου για μεγάλα παιδιά απονεμήθηκε στον κ. Βασίλη Παπαθεοδώρου και το βιβλίο του "Στη διαπασών".
Το βραβείο απένειμε η Διαμάντη Αναγνωστοπούλου, Καθηγήτρια στο Τμήμα Επιστημών της Προσχολικής Αγωγής και του Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου και πρόεδρος της επιτροπής που έκρινε τα παιδικά βιβλία.
Το βιβλίο του κ. Παπαθεοδώρου το διαβάσαμε στην Λέσχη Ανάγνωσης του σχολείου και κέρδισε τις καρδιές μας και την ψήφο μας! Επίσης, ο κ. Παπαθεοδώρου επισκέφτηκε το σχολείο μας στα πλαίσια του προγράμματος του ΕΚΕΒΙ "Συγγραφείς και εικονογράφοι στα σχολεία" και μας κέρδισε με την απλότητα του και τη νεανική του σκέψη! (περισσότερες λεπτομέρειες δείτε σε προηγούμενες αναρτήσεις). Αισθανόμαστε λοιπόν ότι βραβεύτηκε ένας δικός μας άνθρωπος και γι' αυτό του στέλνουμε τα εγκάρδια συγχαρητήρια μας! Πάντα τέτοια κ. Παπαθεοδώρου! Και μην ξεχνάτε την υπόσχεση σας: σας αναμένουμε ξανά στην Κω!
Φωτογραφίες από την επίσκεψή μου στο 1ο Γυμνάσιο της Κω
21 Απριλίου 2010: Παρουσίαση στη Λέσχη Ανάγνωσης 9ου Γυμνασίου Ιλίου, του βιβλίου «Εννέα Καίσαρες».
23 Δεκεμβρίου 2010: Παρουσίαση στη Λέσχη Ανάγνωσης 1ου Λυκείου Ηλιούπολης, του βιβλίου «Στη Διαπασών».