2015

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ 2015

01 January 12:00 am - 31 December 12:00 am

 

26 Μαρτίου 2015: Επίσκεψη στο Βαρβάκειο Γυμνάσιο

Φωτογραφίες από την επίσκεψη

28 Μαρτίου 2015: Επίσκεψη στην Αφάντου Ρόδου

Φωτογραφίες από την επίσκεψη

29 Μαρτίου 2015: Εκδήλωση στο Βιβλιοπωλείο “Αλφαβητάρι”

Φωτογραφίες από την εκδήλωση

30 Μαρτίου 2015: Επίσκεψη στο 2ο Γυμνάσιο Ρόδου

Φωτογραφίες από την επίσκεψη

30 Μαρτίου 2015: Επίσκεψη στο 7ο Γυμνάσιο Ρόδου

Φωτογραφίες από την επίσκεψη

30 Μαρτίου 2015: Επίσκεψη στο Γυμνάσιο Ιαλυσού

Φωτογραφίες από την επίσκεψη

31 Μαρτίου 2015: Επίσκεψη στο Βενετόκλειο Γυμνάσιο

Φωτογραφίες από την επίσκεψη

08 Μαΐου 2015: Εκδήλωση στη Δ.Ε.Θ

Φωτογραφίες από την εκδήλωση

26 Μαΐου 2015: Απονομή Βραβείων Public

Φωτογραφίες από την εκδήλωση

04 Ιουνίου 2015: Απονομή Βραβείων του Ηλεκτονικού Περιοδικού “Ο Αναγνώστης”

Φωτογραφίες από την εκδήλωση

12 Νοεμβρίου 2015: Επίσκεψη ALKEV Özel Okulları

Φωτογραφίες από την επίσκεψη

12 – 13 Νοεμβρίου 2015: Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Κωνσταντινούπολης – Istanbul International Book Fair

Λίγα λόγια για την επίσκεψη

Από τις 11-13 Νοεμβρίου ήμουν στη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Κων/πολης - Istanbul International Book Fair, ως καλεσμένος του εκδοτικού οίκου Kelime Yayinlari. Αυτά που είδα αναφορικά με το χώρο του βιβλίου, δεν συγκρίνονται με την εδώ κατάσταση. Θα ήταν σαν να κάναμε σύγκριση μεταξύ Νέας Υόρκης και μιας κωμόπολης. Δεν είναι μόνο τα μεγέθη που είναι εντυπωσιακά, ο χώρος της έκθεσης π.χ., αλλά κυρίως η συμμετοχή του κόσμου. Η Έκθεση ήταν ασφυκτικά γεμάτη, το 80% των επισκεπτών ήταν παιδιά και νέοι κάτω των 30 ετών. Έβλεπες ολόκληρα καραβάνια από σχολικά να φέρνουν και να επιστρέφουν τους μαθητές, ενώ για τις μέρες της έκθεσης και τους μαθητές τα Μ.Μ.Μ. είναι δωρεάν από και προς τον εκθεσιακό χώρο. Οι Τούρκοι έχουν ένα επαγγελματικό σύστημα προώθησης βιβλίων άψογα δομημένο, δε χρειάζονται οργανισμούς, δράσεις, παρουσιάσεις, προσφορές, κλπ. Ίσως γιατί η ραγδαία αναπτυσσόμενη μεσαία τάξη έχει καταλάβει ότι και η μόρφωση/ λογοτεχνία είναι στοιχείο ευμάρειας. Επενδύουν στον πολιτισμό και στη μόρφωσή τους αβίαστα κι όχι γιατί πρέπει. Λατρεύουν τους ξένους συγγραφείς, επιδιώκουν να τους εκδίδουν. Τα λογοτεχνικά βιβλία δουλεύονται κατά κύριο λόγο σε ιδιωτικά σχολεία, πάνε φυσικά και σε βιβλιοπωλεία, αλλά η δουλειά που γίνεται στα ιδιωτικά είναι εξωπραγματική. Κάποια έχουν υποχρεωτικά ένα βιβλίο την εβδομάδα για τους μαθητές. Οι μαθητές δημοτικού όπου πήγα, έδειξαν τεράστιο ενδιαφέρον, παρά τα αγγλικά που γινόταν η κουβέντα, πρόσεχαν από την πρώτη στιγμή, σήκωναν τα χέρια τους αμέσως, ήθελαν όλοι να μιλήσουν και κανείς/ ποτέ/ με τίποτα δε διέκοψε συμμαθητή ή δεν κουνούσε εμμονικά το χέρι. Όλοι είχαν το βιβλίο τους και χαίρονταν να το κρατάνε. Μετά περίμεναν όλοι (μα όλοι) για υπογραφή και αφιέρωση, κανείς δεν έτρεξε να φύγει. Στην Έκθεση, όπου έγινε μια ομιλία/παρουσίαση σε κλειστή αίθουσα (σαν κινηματογράφου), και βρίσκονταν ενήλικες και μικρά παιδιά, όλοι σεβάστηκαν όλους. Στο τέλος, τα παιδιά, χωρίς καν να έχει δοθεί από κάποιον ένα σύνθημα, ήρθαν αλαλάζοντα στη σκηνή για φωτογραφίες, από τις πιο εκπληκτικές σκηνές που έζησα εκεί. Στην Έκθεση έβλεπες εφήβους να κυκλοφορούν μόνοι τους και σε παρέες, να ξεφυλλίζουν βιβλία, να ρωτάνε, να διαβάζουν οπισθόφυλλα, να αγοράζουν. Δε θα αναφερθώ εκτενώς στην ευγένεια τη φιλοξενία και τη φιλικότητα του λαού, ίσως είναι γνωστά αυτά. Θέλω να ευχαριστήσω τον εκδοτικό οίκο Kelime Yayinlari, την Asya, τον Μουσταφά, τη Fulya και τη Sanem, που πέρα από όλα τ’άλλα ήταν και μια εξαίρετη παρέα, δεν αισθάνθηκα καθόλου πως βρισκόμουν σε άλλη χώρα, ήθελα να τους μιλήσω ελληνικά και κρατιόμουν. Ήταν ένα «σοκ» για μένα, καμιά σχέση με μίζερες καταστάσεις εδώ κι όταν λέω μίζερες δεν εννοώ το οικονομικό, που βεβαίως και είναι ένα θέμα, αλλά τη νοοτροπία αποστροφής προς το βιβλίο που σε γενικές γραμμές είναι κυρίαρχη εδώ και τις τιτάνιες προσπάθειες που χρειάζεται να γίνουν εκ μέρους των εμπλεκομένων με πενιχρά αποτελέσματα. Οι άνθρωποι φαίνεται πως έχουν αναγνωστική συνείδηση κι αναγνωστικό ενδιαφέρον, τους βγάζω το καπέλο. Εντυπωσιάστηκα. Ζήλεψα. Μακάρι να ξαναπάω. Μπράβο τους!

Φωτογραφίες από την επίσκεψη

14 Νοεμβρίου 2015: Εκδήλωση Booktalks

Φωτογραφίες από την εκδήλωση

16 Δεκεμβρίου 2015: Επίσκεψη στο 72ο Γυμνάσιο Κυψέλης

Λίγα λόγια για την επίσκεψη

Στις 16 Δεκεμβρίου ξαναβρέθηκα στο 72ο Γυμνάσιο Αθηνών. Η αλήθεια είναι ότι επεδίωξα να ξαναβρεθώ σ’αυτό το σχολείο, με αφορμή και ευκαιρία την έκθεση βιβλίου που διοργανώνει εδώ και 11 χρόνια η φιλόλογος Ελένη Καλαθά. Η κα Καλαθά ανήκει σε εκείνο το είδος εκπαιδευτικού που παθιάζεται τόσο πολύ με τα εξωσχολικά που θέλει να προσφέρει στα παιδιά και δημιουργεί ένα θεσμό, τέτοιον που δύσκολο είναι να τον φανταστείς χωρίς αυτήν. Δηλαδή είναι ο άνθρωπος που εμπνέει τους μαθητές, οι οποίοι στα διαλείμματα κάνουν σχεδόν ένα είδος γιορτής στο αμφιθέατρο που βρίσκεται η έκθεση. Είναι χαρά και τιμή για μένα να συνεργάζομαι με τέτοιους εκπαιδευτικούς, ευτυχώς σε διάφορα μέρη που πηγαίνω και ξαναπηγαίνω και ξαναπηγαίνω (Κως, Ρόδος, Αγ. Νικόλαος, Λιβαδειά, Θες/νικη, και αλλού) το κάνω λόγω κυρίως της παρακίνησης που έχουν τα παιδιά από αυτούς. Συνάντησα όλη τη Β’ και Γ’ Γυμνασίου σε δυο φάσεις. Έγινε το εξής εκπληκτικό: Σε μια σκυταλοδρομία ανάγνωσης που κράτησε 20 μέρες, σχεδόν όλα τα παιδιά (και ήταν 160 περίπου) είχαν διαβάσει ένα βιβλίο μου, αρκετοί από 2 βιβλία, κάποιοι είχαν διαβάσει 3. Φήμες λένε ότι υπάρχει κι ένας που είχε διαβάσει 4 και τώρα βρίσκεται έγκλειστος σε θάλαμο, να παρακολουθείται από ειδική ομάδα επιστημόνων, αλλά αυτό είναι ανεπιβεβαίωτο. Η ποιότητα των παιδιών είναι αναμφισβήτητη, το ίδιο και η συμμετοχή και δεκτικότητά τους. Τη φετινή Γ’ Γυμνασίου την είχα συναντήσει και πέρσι, είναι ο λόγος που ξαναπήγα, ήθελα οπωσδήποτε να τους ξαναδώ, πραγματικά από τις τάξεις κι ομάδες που έχω λατρέψει (καμιά 30αριά τους έχω και φίλους από πέρσι στο ΦΒ). Στη συνάντηση παραβρέθηκε και ο λογοτέχνης (ποιητής/ μυθιστοριογράφος/ βραβευμένος με Κρατικό Βραβείο/ μετενσάρκωση του Χιθ Λέτζερ) Χρήστος Αρμάντο Γκέζος, που λόγω νεαρού της ηλικίας και επιτευγμάτων λειτούργησε σαν ζωντανή προτροπή για τους μαθητές. Από τις άπειρες φωτογραφίες που έβγαλε η κυρία Καλαθά, η οποία συναγωνίζεται επάξια τη φίλη φιλόλογο από τη Ρόδο, στο ποια θα τραβήξει τις απειρότερες σε αριθμό φωτογραφίες (φίλες μου και οι δύο), επέλεξα κάποιες για να τις ανεβάσω. Ευχαριστώ την Ελένη, την Κατερίνα Τζαμουράνη, τους καθηγητές, τον Δ/ντή του σχολείου κο Νιγιάννη, τον Χ. Α. Γκέζο, μα πάνω απ’ όλους τα παιδιά.

Φωτογραφίες από την επίσκεψη

17 Δεκεμβρίου 2015: Επίσκεψη στην Ελληνογερμανική Αγωγή

Φωτογραφίες από την επίσκεψη